Home
Ursus
Reis positie en weer
Papieren /aktielijst
Logboek vooraf
Logboek 30-4/31-8
Logboek 1-9/28-10
Logboek achteraf
Fotoalbum 5-4/12-5
Fotoalbum 12-5/29-5
Fotoalbum 29-5/18-6
Fotoalbum 18-6/17-7
Fotoalbum 18-7/8-8
Fotoalbum 8-8/9-9
Fotoalbum 9-9/26-9
Fotoalbum 27-9/28-10
Fotoalbum 28-10/...
Contact
Gastenboek

 

 

De oudste datum staat onderaan.

De lang gedroomde reis werd werkelijkheid en is voorbij. Het verhaal is nog niet afgelopen. De komende maanden gebeurt er nog van alles. De Ursus komt aan in Lelystad en moet dan weer helemaal in elkaar worden gezet. Ook valt er nog veel te vertellen als nabeschouwing. Het zal niet meer elke dag zijn maar op de momenten dat er weer nieuws is...

23 mei 2009. Lelystad

Vanochtend weer vroeg uit bed en met Harro naar Lelystad. Het gaat gebeuren, de Ursus gaat het water weer in. Om 8h30 wordt de Ursus naar buiten gereden richting kraan. We hebben schitterend weer. Volop zon en niet te veel wind. Een prima dag voor de te water lating. Even na 9h is het zover, de Ursus wordt van de bok getild en met een pot antifauling in de hand kwast ik nog snel de plaatsen in de verf waar de stempels van de bok zaten. Dan zakt ze het water in. Snel aan boord om te controleren of er geen afsluiters lekken. Alles blijft kurkdroog. Zodra ik de motor kan starten hoef ik de sleutel maar aan te raken en binnen een seconde draait de diesel. Toch een goed gevoel dat na 7 maanden stilstand de motor direct weer loopt.

Voordat de mast erop gaat wordt met een accu de verlichting gecontroleerd. Alles doet het. Dan gaat de mast om 10h in de kraan en 10 minuten later staat de mast weer op haar plaats. Samen met Harro trim ik de verstaging en daarna vertrekken we richting Deko marine, de thuishaven. We moeten door 2 sluizen, eerst de Noordersluis en dan de sluis tussen het Markermeer en het IJsselmeer. De Noordersluis schut ons ruim 6 meter omhoog vanaf het polderpeil naar het Markermeerpeil. Gelijk een goede startoefening om de landvasten te verhalen naar de hoger gelegen potten in de wand van de sluis.

Aangekomen in Dekomarine monteren we de steunpalen aan de mast en de giek. Vervolgens monteren we alle blokken. Dan gaan de zeilen erop. De Ursus ziet er weer volwaardig uit. Nog 1 dag nodig om het schip aan de binnenkant af te monteren en op te ruimen en dan kan er weer gezeild worden...

4 april 2009. Lelystad

Nu de Ursus mooi droog is heb ik de teakhouten handgrepen en afwerklijstjes goed kunnen reinigen en schuren. De verwachting is dat de Ursus over zo'n 3 weken klaar is om weer te kunnen varen. Alle reden om alle lijnen mee naar huis te nemen en te wassen. In een aantal lijnen zit nog zoveel zout dat ze snoeihard zijn...

14 maart 2009. Lelystad

Vandaag ben ik met Joris en Hanneke weer een dagje wezen klussen. Terwijl Joris en Hanneke het onderwaterschip voor de tweede keer in de antifouling zetten ga ik opnieuw met 1 hardnekkige bout van een scepterpot aan de gang. Het lukt met geen mogelijkheid om de bout los te draaien. Dus uiteindelijk heb ik de kop er afgezaagd en het restant van de bout uitgeboord. Na vele weken wachten was ook de nieuwe schroefas anode gearriveerd. Het monteren kost nog geen 5 minuten. De oude anode was na een half jaar zout water voor een groot deel vergaan waarmee maar weer blijkt hoe nuttig een goede anode is...

21 februari 2009. Lelystad

Met Joris en Hanneke heb ik het onderwaterschip geschuurd en hebben we de eerste laag antifouling aangebracht. Het onderwaterschip is weer strak blauw.

Thuis heb ik het platvorm waarop de radardome is gemonteerd geschuurd en opnieuw wit gespoten met autolak. Na 9 jaar buiten was de verf op diverse plekken gaan bladderen.

Zowel via de post als in onze mailbox hebben we diverse nieuwjaarswensen ontvangen van jachthavens waar we afgelopen zomer te gast zijn geweest...

7 februari 2009. Lelystad

De Ursus is een week geleden naar binnen gebracht voor onderhoud. Een prima reden om vandaag eens te gaan kijken.  Zolang de Ursus binnenstaat mogen we op de zaterdagen klussen. Vandaag maar gelijk een aanvang gemaakt. De nieuwe boegschroef is geplaatst en de handgrepen op de stuurstand en naast de kajuitingang zijn weer gemonteerd. Op het achterhek zijn de houder voor het vlot en de GPS antenne weer op hun plek. De meeste tijd ging nog zitten in het verwijderen van de oude kit. Ook de dieptemeter is alvast weer gemonteerd. De deur naar de hal is hoog genoeg om vlak voordat de Ursus weer naar buiten gaat ook de arch weer te kunnen monteren. Best wel prettig in deze tijd van het jaar. De reparatiehal is droog en verwarmd, een stuk prettiger werken dan in de kou en de regen van vandaag...

27 december 2008. Lelystad

Het tempo is er even uit. In deze laatste weken van het jaar loopt alles in Nederland niet meer zo snel. De nieuwe vijfblads-schroef voor de boegschroef is binnen maar moet nog worden gemonteerd....

22 november 2008. Lelystad

Gelukkig viel het mee met de boegschroef. Na verwijderen bleek alleen de binnenkant van de kunststof schroef gesneuveld te zijn. Het staartstuk van de motor met de tandwiel overbrenging was nog heel. Sidepower heeft de laatste jaren een upgrade kit ontwikkeld waardoor we gelijk een vijfblads schroef kunnen monteren die een hoger rendement heeft dan de originele vierblads schroef. De zinkanodes hadden ook hun werk op het zoute water goed gedaan waardoor deze grotendeels zijn vergaan en vervangen moeten worden. En dan hadden we nog de gesneuvelde veercassette van het vacuum toilet. Rond de Middellandse zee kon ik nergens een nieuwe bemachtigen, maar bij de dealer in Nederland was deze op voorraad. Dat wordt nog een klusje voor deze winter waarbij we gelijk alle rubber afsluitkleppen van de toiletsystemen zullen vervangen...

15 november 2008. Lelystad

 

Pas als je begint de Ursus leeg te halen besef je hoeveel je mee hebt gehad aan boord. Er zijn 3 ritten met een volle auto nodig om alle boeken, kleding, beddengoed, overgebleven proviand en overgebleven pakken mineraalwater mee te nemen. Dat betekent heel wat keren de ladder op en de ladder af. Tijdens het leegruimen van de Ursus zie ik ook dat het dekseltje van de buitendouche is verdwenen. Oeps, vergeten vast te plakken met tape. Het zal ergens in de bergen van Slovenië of Oostenrijk liggen. Verder is er niets verloren onderweg. Ik verwijder alle overige tape buiten omdat er anders na de winter heel lelijke lijmvlekken achterblijven. Aan de boegschroef is helaas niets simpels te ontdekken dat het defect toont.  Komende week moet deze er uit worden gemonteerd zodat we op zoek kunnen naar een vervangend onderdeel.

Op 15 november was het tijd voor een “we zijn terug” feestje. Margriet staat vooraf twee dagen in de keuken om allemaal lekkere gerechten te koken zoals we die hebben ervaren tijdens onze reis. Vanaf 4 uur loopt ons huis vol met familieleden, vrienden en natuurlijk de crew met hun partners waarmee ik naar La Coruna ben overgestoken. We hebben op een paar computerschermen een fotopresentatie lopen van de 2000 foto’s die we onderweg hebben gemaakt en een compilatie van de videobeelden. Er valt veel te vertellen en Mediterrane gerechten met bijbehorende wijn doen het goed…

1 november 2008. Lelystad

Het logboek is terug van boord verhuisd naar Gouderak. Vandaag is het een jaar geleden dat we op een zaterdagmiddag naar de firma Datema in Amsterdam gingen om de eerste pilots en kaarten te kopen om ons voor te bereiden op onze droomreis en nu staan we in Lelystad bij de Ursus die na een rit van ruim 1400 kilometer op de dieplader door Slovenië, Oostenrijk en Duitsland weer is aangekomen in Nederland. Gisterochtend kregen we een belletje van Erik, de planner bij van de Wetering dat de Ursus gelost was in Lelystad en dat er bij het transport geen problemen waren  geweest. De Ursus is nog net niet op de ligplaats bij Deko Marine maar een paar kilometer daar vandaan bij Schaap Shipcare voor groot onderhoud. Zelf zijn we tussen het vertrek en de aankomst van de dieplader nog een paar dagen in Slovenië gebleven. Eerst nog een dag in Koper waar ze het grootste zeewater zwemparadijs van Slovenië hebben. Lekker gezwommen en gebubbeld. We hebben wel duidelijk last van landerigheid, het door Hylke op 7 mei geïntroduceerde woord dat zo duidelijk het gevoel van onbehagen aangeeft dat je hebt als je op het water wilt zijn. Het weer is inderdaad helemaal omgeslagen er staat een Yugo, een zuidenwind met uitschieters tot ruim 40 knopen. De schepen in de haven dansen heftig heen en weer en we zien een motorboot langs de kade liggen die een vergelijkbaar probleem heeft zoals wij hadden op 14 september in Durrës in Albanië. Het wordt voortdurend tegen de kade gesmeten en door het opgezweepte water danst het zo heftig op en neer dat de stootwillen er voortdurend tussenuit vliegen. Wij vertrekken met de trein naar Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië, een rit van 2,5 uur door de bergen. Helaas is er weinig te zien van het waarschijnlijk fraaie uitzicht door de laaghangende bewolking en de voortdurende regenbuien. Ljubljana zelf heeft diverse fraaie kerken in de omgeving van ons hotel. Er is een enorm grote bloemenmarkt waar vooral grafstukken worden verkocht. Gelukkig is er een kabellift naar het kasteel. Eenmaal boven valt er echter niet veel te zien. Er wordt druk gerestaureerd en alles is afgesloten voor het toerisme. We zitten duidelijk buiten het seizoen. Vrijdagochtend gaan we met de taxi van Ljubljana naar een familiehotel in Cerklje, een klein dorpje, compleet afgelegen op een vlakte die rondom is omgeven door bergen op 5 minuten afstand van de luchthaven. ’s Winters is dit een skigebied. Bij aankomst blijkt dat het bijbehorende restaurant op dit moment is gesloten. We zitten ook hier buiten het seizoen. De uitermate vriendelijke uitbater biedt ons echter direct vervoer aan voor vanavond van en naar een restaurant in de buurt. Ook de ontbijttijd voor morgenochtend wordt aangepast voor ons vertrek. Om half zeven staat er voor ons gedekt waarna hij ons naar het vliegveld brengt. Na een rustige vlucht terug landen we op tijd op Schiphol en staat onze oudste zoon Harro ons op te wachten. Onderweg naar huis rijden we even langs Lelystad om te zien hoe de Ursus is aangekomen. Ze staat rotsvast op een bok op de kant en het valt ons reuze mee hoe vies het schip onderweg is geworden. Uiteraard moeten de schilderijen uit Kroatië mee van boord naar huis. Thuis wacht ons een warm welkom van de kinderen en er hangt een groot spandoek op de garage met “welkom thuis”. Binnen is het net een bloemenwinkel. Allemaal schitterende boeketten met vele goede wensen dat we weer terug zijn…